Een uitnodiging om terug te komen

Bari is in eerste instantie een stad, waar je enkel naartoe vliegt. Op weg naar je eigenlijke doel, nog dieper Italië in. Naar Lecce of Matera bijvoorbeeld. De havenstad aan de Adriatische kust nodigt echter uit tot meer.

Het oude centrum is prettig. De haven goed voor een wandeling, zoals de kathedraal en de basiliek goed zijn voor een bezoekje. Daarbij zijn de visrestaurants simpel (qua inrichting én prijs), maar buitengewoon smakelijk. Wij belanden voor de vislunch bij Osteria al Gambero (klik hier), waar we geen spijt van hadden. De zwarte pasta die daar wordt geserveerd, lieten we heel beleefd aan ons voorbij gaan. Misschien best lekker maar we vonden die zwarte monden toch geen gezicht.

In de omgeving liggen twee bijzondere plaatsen, de een wat toeristischer dan de ander, die vanuit Bari ineens heel goed bereikbaar zijn. Het zijn steden, waar je zeker niet bij toeval naartoe gaat of terecht komt. Je moet er van gehoord hebben. Zo is Alberobello (foto helemaal boven) de ‘hoofdstad’ van de Trulli. Het doet geen recht aan de historische waarde en belastingtechnische achtergrond van de huisjes, maar oneerbiedig gezegd is het een soort van smurfendorp in wit-en-grijs. Maar als je er in één van de vele tot appartement verbouwde huisjes (wél werelderfgoed en best leuk voor een nachtje) blijft slapen, is een van de bijkomende voordelen dat je er op je gemak kunt rondwandelen en kijken wanneer de grote hordes bustoeristen allang weer zijn verdwenen.

Middeleeuws Matera

Sprakeloos waren wij van Matera (foto links). Wat een bijzondere, bizarre, adembenemende stad van de Sassi. Soms waanden wij Reizigers ons in de sloppenwijken van Calcutta. Dan weer ergens in de vroege Middeleeuwen, om vervolgens het gevoel te hebben figuranten te zijn in een sciencefiction film. De Sassiwijk ligt letterlijk diep in het centrum. Onze navigatie zei dat we op zo’n honderd meter van onze bestemming af waren, maar we zagen helemaal niks. Tot we ons een trap lieten wijzen, die afdaalden en in de buik van Matera belandden.

Hoe moet je het omschrijven? Op de ‘begane grond’ ligt de nieuwe stad met het Piazza Vittoria Veneto als middelpunt. In de ‘kelder’ duik je de wereld van de Sassi in die wordt gevormd door uit de wand en het landschap uitgehouwen huizen. Uniek is niet een woord dat wij Reizigers vaak gebruiken, maar hier is het op zijn plaats. Wij verbleven er midden in de wijk, in Hotel Locanda di San Martino (klik hier). Je bewoont er een eigen Sassihuisje (onze hotelkamer), geniet van een prima ontbijt en maakt na urenlang rondslenteren gebruik van de ondergrondse thermen waar het heerlijk luieren is. Hoewel niet gecheckt denken we dat andere hotels er niet voor zullen onder doen. Maar San Martino is – ook niet onbelangrijk – heel goed betaalbaar.

(Bezocht  in juni 2012 en september 2016)